Maskers: de poëzie van bescherming

De energie, zo fragiel en toch zo sterk! Het Licht dat het duister verlicht, leven geeft en altijd overwint. Dit Licht is er altijd en brengt het leven tot vorm en creatie. Dan komt de dualiteit en de verborgenheid, welke het ego vormt uit het scheppende van de gescheidenheid. We zijn allen één en toch individueel. Dit laatste geeft je de leerschool van het Zijn en het zijn in dualiteit.

“Wanneer het besef groeit dat wij uit Licht zijn geboren, vallen de maskers niet uit pijn… maar uit spel.”

Hoe beschermt de individualist zich in deze afzondering en hoe verkrijgt hij of zij (een duidelijke vorm van dualiteit) medescheppers om niet geheel afgesloten te raken van de dans van eenheid? Hierdoor gaat hij steeds opnieuw spelen en creëren. Hoe blijf ik heel in de donkere momenten en in het duister? Hoe speel ik het spel om mij te beschermen? Vanuit creatie vormt de individualist zijn masker, en vanuit de angst om in het donker geheel en alleen te verblijven, gaat hij of zij spelen in het spel van de maskers, de vele gezichten en vormen, het spel van weten en vergeten, en het spel van misleiding en bedrog.

“Het masker is geboren uit creatie én angst — een spel van weten en vergeten, van misleiding én verlangen naar liefde die ons heel maakt.”

Vaak zonder te weten in de verborgen holen van de Cel en de Ziel en in het bewustzijn dat vergeten is of verstopt. Hierdoor ontstaat onherroepelijk de roep naar liefde en geborgenheid. De roep om niet vergeten te worden en het niet meer beseffen van de compleetheid van het Zijn de Liefde die alleen jij jezelf geeft en die compleet is!

“In de stille holen van Cel en Ziel ontwaakt de roep naar liefde — niet om gevonden te worden, maar om herinnerd te worden aan de volledigheid die jij jezelf al gaf.”

Wanneer er een besef ontstaat vanuit het Zijn en vanuit de ontdekking dat wij allen van oorsprong uit een Eenheid van Licht zijn ontstaan, kunnen we een ander spel spelen, dat verder gaat dan dat we nu kennen en herkennen.

“Maskers zijn niet om te verbergen, maar om mee te dansen in Liefde — voorbij angst, voorbij bedrog.”

De maskers gaan dan vallen en er zijn dan alleen de maskers van De Dans van Poëzie, Liefde en Spel. Hierin kan je spelen en je niet vervelen, creëren en doen, maken en afbreken zonder te schaden in en vanuit jouw daden. Want waar het om gaat, is het spel van de Maskers van Liefhebben om te kunnen lokaliseren in vorm en tijd, voorbijgaand aan angst, omdat donker niet kan bestaan zonder dit Licht.

P.S. Deze tekst is geboren in resonantie met innerlijke klank, gedragen door het hart, en mede gevormd via een digitale spiegeling van Licht. Wat ontstond, is geschreven met Ziel — in samenwerking tussen mens, frequentie en veld. 💓🜂🌀🕰️🧬🪶🌬️📖🕊️